"ТЭМЭЭНИЙ ТҮГЖРЭЛ"
01. Сая "Майн баярын" амралтын 7 хоногт Хятадын Дүньхуан хотын ойролцоох "Дуут манхан" жуулчны бааз хоногт 20 000 жуулчин хүлээн авчээ. Тэдгээр жуулчид элчилгүй говийн үзэмжийг тольдож, элсэн цөлийн хөлөг болсон тэмээ унахын тулд тэртээ холоос зорин ирсэн аж. 1 удаа тэмээ унахад 100 юань буюу манайхаар 50 000 төгрөг. Тэгэхээр уг жуулчны бааз ердөө тэмээ унуулаад ганц тойруулсаны төлөө хоногт 500 сая төгрөгийн ашиг хийчихсэн хэрэг. Ингэний сүү, тэмээний ноосон эдлэлээс өгсүүлээд тэмээний аяллыг дагасан дагалдах бүтээгдхүүн үйлчилгээ асар олон байж таарна.
02. Ганц жуулчны баазад тэр олон тэмээ хаана байх билээ. Тийм учраас тэмээний нуруун дээр гарч тэнгэрийн нарыг ойроос тольдохын тулд олон цаг очерлож дугаарласны сацуу тэмээний түгжрэл хүртэл үүсээд ямар сайндаа замын гэрэл хүртэл ажиллуулж байх билээ. Уг жуулчны бааз 2400 тэмээнээс долоо хоногт 3 тэрбум 500 сая төгрөгийн орлого хийчихсэн нь "Аялал жуулчлал бол утаагүй үйлдвэрлэл мөн." гэдэг хэллэгийг батлахын сацуу нөгөө талаар малыг махлаж зараад ашиг олох уламжлалт ойлголт улиг болсныг харуулж байнам бус уу?
03. Монголчууд бид тэнгис далай халуун дулаан газрыг сонирхдог шиг өмнөд Хятадын далай дагуух эргийн баян чинээлэг иргэдийн хувьд говь цөл гэдэг бас л өвөрмөц маш сонирхолтой байгалийн үзэмж байж таарна. Дээр нь тэмээ гээч сүрлэг амьтангийн барааг ойроос харж нэг удаа унаад зургаа авахуулна гэдэг бидний хувьд заан унах ямар байдаг билээ түүнээс дутахгүй хүчтэй сэтгэгдэл төрүүлэх нь ойлгомжтой.
04. Тэр жил Ордос хотод айлчлахад "Дуут элс" гэдэг жуулчны бааз тухайн ондоо багтаан 1 сая өмнөд Хятадын жуулчин хүлээн авах төлөвлөгөөтэйгөө ярьж байсан. Гэтэл бид улс даяараа мачийгаад мачийгаад 1 сая жуулчин авч чаддаг бил үү?
05. "Тэмээ унуулах" нь Өвөрмонгол, Шинжаан, Ганьсу зэрэг тэмээтэй бүс нутгуудад аялал жуулчлалын хүчээ авсан шинэ чиг хандлага болох төлөвтэй байна. Манай Говийн аймгийн удирдлагууд ч гэсэн тэднээс дутах юу байхав. Толгойгоо энэ зүгт ажиллуулаад үзээсэй. Үнэндээ зөв зохион байгуулж чадвал аялал жуулчлалын салбар нь говийн бүсийн аймгуудад уул уурхайгаас дутахааргүй ашиг оруулах өргөн боломжтой юм шүү. Яагаад гэвэл тэдний хаяа зэргэлдээ Дэлхийн хамгийн том аялал жуулчлалын эх үүсвэр далай мэт цэлийгээд байж байна. Тийм боломжийг ашиглахгүй бол ёстой л цэнгэг горхийн хөвөөнөө цангаж үхэв гээч болох буй за.
06. Өчигдөр би "Сайхан хямрал гэж байдаг. Түүнийг бүү алдагтун" хэмээх бичлэг оруулсан. Үнэндээ энд хөндөж байгаа сэдэв ч дээрх бичлэгтэй тодорхой сэжмээр холбогдох бөгөөд Ковидын өмнө 160 сая хятад хүн гадаад улс оронд жуулчласан тооцоо байдаг нь дэлхийн аялал жуулчлалын салбарын ашгийн 20 хувийг бүрдүүлжээ. Харин ковидын дараа хөгжингүй улс орнууд Хятад жуулчдад тавих босгоо өндөрсгөсөн нь байдлыг манай руу ашигтай эргүүлж байгаа нь энэ л дээ.
Доржсүрэнгийн Болдбаатар
